Genezen van Lyme?!

Ik weet gewoon niet 1,2,3 een titel voor deze verdrietige blog. Terwijl ik dit schrijf wrijf ik de tranen uit mijn ogen en ondertussen krap ik me open. Jeps, het is echt waar. Mijn huidprobleem is vreselijk terug gekomen. Totaal onverwachts eigenlijk. Eind mei zette ik definitief een knop om en besloot me helemaal aan mijn dieet te gaan houden. Dat is me gelukt. ik eet alleen nog producten waar ik bij de allergietest een 0,1 of 2 scoorde. 3,4,5 en 6 zal ik voor altijd achterwege moeten laten, en helaas zijn het best veel producten. Maar goed, als dat het is en het helpt, dan ga ik daar natuurlijk voor. Verder besloot ik me te gaan richten op mijn revalidatie. Eerder naar bed en begon 3 keer per week licht te sporten. Ook dit ging heel goed en was ook echt trots op mezelf. Na 2 weken werd ik echter steeds meer moe, en helaas begon mijn huid op te spelen. Nu 2 weken later zit ik weer helemaal onder de eczeem. s´Nachts slaap ik ontzettend slecht, omdat mijn huid zo jeukt. Telkens wil ik eraan krabben. Het is een 24 uurs strijd met de jeuk. Echt echt vreselijk! Ik voel me daarom ook totaal niet lekker in mijn vel. Mijn kleren zitten telkens onder het bloed en stinken naar zalven. Want ja, ook ben ik weer flink aan het smeren, maar het werkt helemaal voor geen meter!

Donderdag ben ik naar de arts geweest. Hij bekeek de eczeem en zei dat ik maar direct moest stoppen met de ozon, wat ook mijn idee was. Want teveel ozon zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van deze kwellende eczeem. Maar wat krijg ik dan voor de Lyme? Niks, zei de arts. Sterker nog, na 1,5 jaar medicatie, ben ik min of meer uitbehandeld. Pardon? Ik had zoiets: kijk hoe ik eruit zie! Mja, misschien kan mijn lichaam het echt allemaal niet meer aan. Daar lijkt het in ieder geval wel op! De arts dacht verder nog aan een schimmelinfectie. Daar krijg ik nu medicatie voor.

Het is echt gewoon telkens weer een kwelling. dan krijg ik weer dit, dan krijg ik weer dat! Houdt het ooit eens op?! Het is op dit moment een beetje een onuithoudbare situatie geworden. Ik wil al helemaal bijna geen mensen meer om me heen, ben me een beetje aant afsluiten. Steeds vaker lopen de tranen over mijn wangen van ellende. Ik kan geen rust meer vinden en weet niet wat ik met mezelf aan moet. Het vertrouwen is ondertussen naar onder de 0 gedaald. Niemand kan me troosten.

Ik krijg nu niks meer voor Lyme, dus ik ben genezen?! Nou, zo ziet het er totaal niet uit! Sterker nog: ik hoefde misschien niet eens terug te komen van de arts. Het is een beetje zo gegaan: je hebt nu medicatie voor die schimmel, je weet je dieet, je hebt nog die andere medicatie voor de pijnen, Lyme pillen heb je lang genoeg gehad, dus doei. En ik heb zoiets: kijk hoe ik eruit zie?! De arts mag me nu gewoon niet in de steek laten, dus over 3 maanden zit ik daar gewoon weer, als het niet beter gaat.


Soms vraag ik me af hoeveel er over is van de echte Shannon. Ik ben totaal mezelf kwijt.

                    
I let him take all my gold, and hurt me so bad
But now for you, I have nothing left of all my gold