woensdag 21 januari 2015

Never Ending Road

Na toch een lange tijd niet geschreven te hebben, werd het weer eens tijd voor een nieuwe blog. Normaal schreef ik echt elke maand een update op mijn blog, maar in oktober ben ik ontzettend terug gevallen. Eczeem kwam weer erg opzetten en ik heb 2 maanden lang veel pijn gehad. Op een gegeven moment was mijn grens echt bereikt en heb ik prednison genomen. Natuurlijk sloeg dit goed aan en zo ging het snel beter. Alleen het probleem zat zich WEER in de vulling. Ik heb dus tijdens mijn prednisonkuur de hele kies eruit laten halen. Dat was kies nummer 2 waar een vulling in zat waar ik ernstig allergisch voor was!! Daarna ben ik nog weken ziek geweest. Op 1 januari ben ik gaan ontgiften en het gaat nu gelukkig beter met me. Nog veel ups and downs en vooral het slapen is nog moeilijk.

De afgelopen 2 maanden lag ik elke nacht wakker van de pijn en van de jeuk. Huid die zo graag opengekrabt wil worden. Ik hou me de hele dag in, maar in mijn lichte slaap is het dan toch zo ver. de huid gaat eraf en daaronder zitten vochtige wonden. Ik word wakker van de pijn :( Met tranen in mijn ogen ga ik naar de badkamer om de wonden droog te maken met keukenpapier. Mijn gezicht en nek zijn open en ik bedek het met keukenpapier en dat verbind ik met een sjaal. Ik kijk in de spiegel en doordat mijn ogen zo dik zijn van de eczeem, herken ik mezelf haast niet meer. Lower as this I can not go. En dan heb ik het nog niet eens over alle dingen die ik niet meer kon. Ik ging de straat niet meer op en zat zo weken thuis. Zelfs eten maken was te zwaar. Ik kan me echt geen ergere tijd voorstellen en ik heb nachten gehad dat ik niet zeker wist of ik de volgende dag zou halen.

Maar zo zie je ook maar weer dat er altijd een lichtpuntje is. Zo hebben we wekenlang gepiekerd waaraan het nu lag, maar mijn gevoel zei eigenlijk altijd al de vulling. En de vulling verwijderen was de juiste keuze. Ik ben zo blij dat ik de oorzaak heb gevonden van de ellendige lange circle of pain :(

Nu ben ik dus begonnen met ontgiften en dat gaat gelukkig goed!! Na het trekken van de vulling is mijn eczeem langzaam aan het verdwijnen. Het gaat met ups en downs, maar het is echt veel beter geworden. Mijn arts, waar ik gisteren was, was heel lief en heeft me goed advies gegeven. Het wordt weer een tijd van ontgiften, net zoals bij de vorige vulling. Dit gaat een aantal maanden duren, maar dat maakt mij niet uit, beter dan die ellendige jeuk en pijn. Ik weet nu wel dat er altijd hoop is, en hoe donker de situatie ook lijkt, er komen vanzelf altijd weer oplossingen.

Ook al ben ik best positief. Het is telkens iets anders: a never ending story. Gisteren heb ik te horen gekregen dat ik een parasiet heb, maar ik kan nu niet behandeld worden, omdat ik nog teveel eczeem heb en eerst moet ontgiften. En het is ook echt a never ending story. In februari neem ik er een arts bij voor een alternatieve behandeling. Ik ben heel benieuwd wat hier weer allemaal uit gaat komen. Maar 1 ding gaat mij nooit meer gebeuren, ik laat nooit meer een vulling zetten. Daar heb ik nu wel van geleerd.

Kortom: ik heb weer kracht om door te strijden!! En dat ga ik doen ook. 2015 wordt een goed jaar :)


                                                      Zo ging het hier ook de afgelopen weken.

~Don't know which way to turn to, to keep afloat
I'm traveling on a drowning boat
Got to, keep up keep up keep up the good fight
Keep up keep up keep up never lose sight
~