woensdag 31 juli 2013

Rock Bottom :(

Weken en maanden gaan voorbij. Aan de ene kant gaat het heel snel, maar sommige dagen lijken wel weken te duren. Ik ga er geen doekjes om winden*, maar het gaat slecht. Ik loop nu zo'n twee maanden met een ernstige schimmelinfectie. Ik dacht eerst aan eczeem, maar het is een schimmelinfectie. Ik heb het vooral op mijn onderbenen, armen, rug, nek en gezicht. Het nare ervan is, is dat het je totaal uitput! Het jeukt vreselijk en na alles opgekrabt te hebben (je moet wel, het is niet uit te houden!!) doet het vreselijk veel pijn. Van de arts had ik pillen voorgeschreven gekregen, deze slik ik nu een maand, maar zonder resultaat. Ook had ik B12 zalf die me zou moeten helpen, maar ook hier werd mijn huid alleen maar schraler van en pijnlijker. Toen kwam er een tip van kokosolie, werkte in het begin goed en het verzachtte allemaal wat, maar na een week deed het eigenlijk niks meer en krabte in de olie wat nog ergere wonden maakte.

Kortom: de bodem van de put. Daar ergens moet ik wel zitten. Heftige jeuk wisselt zich af met schure wonden. Echte ontstekingen zijn het. Deze week zat ik er helemaal doorheen. Huilbuien van ellende, boosheid en geloof in beterschap was ergens in Tokio te vinden.

Vandaag was ik er helemaal klaar mee. Ik moest iets doen! Dat is dan zo'n innerlijke stem/gevoel van binnen dat zegt: kijk nu hoe je eruit ziet en hoe je aan het lijden bent, bel een arts! Zo gevoeld, zo gedaan. Maar mijn arts was op vakantie!! Aaaaaaah! Vervangende arts gebeld, ingesproken op voicemail. Na een klein half uurtje belde hij al op en gaf me geheel kosteloos een goed consult met nieuwe medicatie. Ik ben zo blij als een kind dat een lolly krijgt! Dan krijgt je echt zo'n geluksgevoel van: dit gaat me helpen! Binnenkort geen jeuk en pijn meer! Komt toch weer dat stukje positiviteit om de hoek kijken, waarvan ik dacht dat ik het kwijt was, er ergens toch was.

Dus... Daar gaan we weer. Nieuwe medicatie**. Nieuwe kansen en nieuwe hoop! Ik ben nu 1,5 jaar bezig. Ik kan wel gerust stellen dat het tot nu toe allemaal heel zwaar is. Bijna niet te doen zelfs. En ik heb ook al wat depressies gehad om dit alles. Vooral het thuiszitten, bah, de muren komen op je af! Gelukkig heb ik top mensen om me heen die me steunen en er voor me zijn.


* ik schreef eerst: ik zal er geen touwtjes om winden HAHA!
** het leuke van de medicatie is dat ze er heel hip uit zien :)

~er was een trein
waar ik in zat waarin ik gek werd, gek van de mensen
gek van mezelf
omdat niemand dat begrijpt
niemand laat me gaan
maar ik ben continue op reis~

1 opmerking:

  1. Wat moeten de afgelopen maanden frustrerend en deprimerend voor je zijn geweest Shannon! Hopelijk slaat de nieuwe medicatie aan. Zal duimen voor je...veel beterschap!

    Groetjes, Eva

    PS: voor je huid en evt. om te eten/drinken zouden zuivere (koudgeslagen) honing(zalven), propolis en/of aloƫ vera (zalven) wellicht nog het proberen waard zijn. Deze natuurlijke producten werken (bewezen) tegen een breed scala aan schimmels en helpen ontstekingen te remmen/genezen. (Google maar even) Wie weet kan het je nog enige verlichting bieden.

    BeantwoordenVerwijderen