Licht en donker

Weer eens een blogje! Wat geweldig dat iedereen nog mee leest!

Eindelijk is de zon gaan schijnen en kan ik zeggen dat het goed met me gaat! In oktober was ik opeens heel ziek geworden en dit heeft geduurd tot ongeveer midden januari. Toen heb ik de oorzaak gevonden van mijn ernstige ziek zijn. Ik kan deze periode beschrijven als gruwelijk, eng, veel pijn, weinig slaap. Nachtenlang heb ik gekeken naar de donkere lucht en naar vliegtuigen die over vlogen. Niet kunnen slapen van de pijn en van de gedachten dat het nooit op zou houden. Wat een tijd! Ik heb toen voor prednison gekozen, ik hield het gewoon niet meer vol! Maar toen ik ermee stopte, kwamen alle klachten terug. Ik was echt bang!

~You know I was broke down, I had hit the ground
I was crying out, I couldn't make no sound~

Eind januari is alles beter geworden. Ik ging op mijn voeding letten, weer meer bewegen en beter slapen. Natuurlijk met behulp van de nodige (detox)medicatie kroop ik langzaam uit het dal. Ik besloot bioresonantie te gaan doen om te kijken wat er nog allemaal uit kwam en wilde deze vorm van behandeling ook een kans geven. Het is me goed bevallen, de begeleiding is goed en het lijkt zeker wel of het me helpt. Daar later meer over. Behandelingen hebben nu eenmaal tijd nodig en ik wil er niet te snel over oordelen. En ik heb in die 10 jaar best veel behandelingen gedaan, sommige heb ik afgemaakt, andere weer niet, maar ik kan er wel een blog over schrijven. Dat zal ik hieronder ook doen.

De behandelingen van Lyme en alles wat erbij komt kijken is erg complex. Het is dus niet zo dat mijn behandeling(en) ook resultaat bij jou zullen geven. Het heeft heel veel tijd nodig. Ik ben nu zo´n tien jaar bezig, maar nu doorzie ik ook dat het donkere tijden en betere tijden zijn. Helemaal 100%, zoals ik ooit was, zou ik nooit worden, maar dat hoeft niet meer. Ik ben zo gegroeid en ik zie nu wat belangrijk is in het leven en wat niet. Voor mij is het leven yin en yang. Licht en donker. En zo zal het leven met Chronische Lyme er voor altijd uitzien.

Ook bij de ziekte van Lyme (chronisch) is dit het geval. Mijn mening is dat de Lyme in je systeem zal blijven en de juiste trigger nodig heeft om weer actief te worden en je snel (weer) ziek te maken. Die triggers zitten, naar mijn mening, in voeding (caffeine, suiker, E-stoffen, geen pure voeding), chemische middelen, allergieën, metalen, te weinig beweging, teveel stress en meestal in het een combinatie die ervoor zorgt dat alles weer actief wordt. Naar mijn mening zijn er veel dingen die je zelf kunt doen om de klachten te beperken. Ik weet het, soms helpt helemaal niks! Maar doe wat je zelf kunt doen en hou dit een paar weken/maanden vol.
- geen suiker
- geen gluten
- geen caffeine
- alleen maar water drinken
- geen E-nummers
- geen melkproducnten
- geen zoetstoffen
- geen alcohol of roken
- strak dieet met pure voeding
- beweging (als het gaat!)
- detox voetjesbadjes (minderen als je teveel ontgift!)
- geen make up
- geen oorbellen, armbandjes, horloges
- let ook op straling van wifi, schakel alles s´nachts uit en
- laat je testen op parasieten, Lyme, co-infecties, vitaminetekorten, darmen, lever- en nierfunctie, allergieën, bezinking, groot bloedbeeld, bijnieruitputting. Er zijn natuurlijk nog veel specifiekere dingen waarop je je kunt laten testen, maar ik heb uit deze dingen veel kunnen halen.
- rust (bewaak je grenzen!)
- als je heel ziek bent, pas je slaapschema aan. Gaat het beter, probeer dan regelmaat te creëren. Op tijd naar bed en op tijd op is heel belangrijk! Niet te laat naar bed!
- raak geen chemische middelen aan, zoals poetsmiddelen, make-up, nagellak, dat soort dingen.

Behandelingen die ik heb gehad
2007: elektro accupunctuur met supplementen en druppels (alternatief)
2008: elektro accupunctuur met druppels (alternatief)
2009: prednison, huidbehandelingen, lichttherapie (regulier met opname)

2010: lichttherapie, elektro accupunctuur, Schussler zouten (alternatief)
2011: Schussler zouten (alternatief)
2012 (Chronische Lyme ontdekt): 40 weken Nystatine, Minocycline, Azitromycine, Nattokinazine, Arteminisine, Ambrotose, Ozon, Schussler zouten (regulier en alternatief)
2013: Darm-, lever, niermedicatie, Schussler zouten (regulier en alternatief)
2014: Detoxmedicatie, Prednison, Schussler zouten, Kaardenbol (regulier en alternatief)
2015: Bioresonantie met supplementen en detoxmedicatie (regulier en alternatief)

Ik ben nu 10 jaar verder. In 2005 werd ik in Oostenrijk gebeten door een besmette teek. Mijn leven is daardoor helemaal veranderd. Al mijn plannen heb ik moet doorstrepen en ik heb sommige periodes moeten overleven. De behandelingen zoals hierboven beschreven zouden uiteindelijk een goed pakketje zijn geweest om klachten onder controle te krijgen. Nu hoop ik dat natuurlijk zo te houden, maar je weet het niet hoe het gaat lopen. Lyme is gemeen en soms oncontroleerbaar. Het kan er zo weer in sluipen, maar ik heb wel vertrouwen dat het nu enigszins onder controle blijft. 

Ik hou jullie natuurlijk op de hoogte!
Geef niet op!

~Now I am invincible
No, I ain't a scared little girl no more
Yeah, I am invincible
What was I running for~

Never Ending Road

Na toch een lange tijd niet geschreven te hebben, werd het weer eens tijd voor een nieuwe blog. Normaal schreef ik echt elke maand een update op mijn blog, maar in oktober ben ik ontzettend terug gevallen. Eczeem kwam weer erg opzetten en ik heb 2 maanden lang veel pijn gehad. Op een gegeven moment was mijn grens echt bereikt en heb ik prednison genomen. Natuurlijk sloeg dit goed aan en zo ging het snel beter. Alleen het probleem zat zich WEER in de vulling. Ik heb dus tijdens mijn prednisonkuur de hele kies eruit laten halen. Dat was kies nummer 2 waar een vulling in zat waar ik ernstig allergisch voor was!! Daarna ben ik nog weken ziek geweest. Op 1 januari ben ik gaan ontgiften en het gaat nu gelukkig beter met me. Nog veel ups and downs en vooral het slapen is nog moeilijk.

De afgelopen 2 maanden lag ik elke nacht wakker van de pijn en van de jeuk. Huid die zo graag opengekrabt wil worden. Ik hou me de hele dag in, maar in mijn lichte slaap is het dan toch zo ver. de huid gaat eraf en daaronder zitten vochtige wonden. Ik word wakker van de pijn :( Met tranen in mijn ogen ga ik naar de badkamer om de wonden droog te maken met keukenpapier. Mijn gezicht en nek zijn open en ik bedek het met keukenpapier en dat verbind ik met een sjaal. Ik kijk in de spiegel en doordat mijn ogen zo dik zijn van de eczeem, herken ik mezelf haast niet meer. Lower as this I can not go. En dan heb ik het nog niet eens over alle dingen die ik niet meer kon. Ik ging de straat niet meer op en zat zo weken thuis. Zelfs eten maken was te zwaar. Ik kan me echt geen ergere tijd voorstellen en ik heb nachten gehad dat ik niet zeker wist of ik de volgende dag zou halen.

Maar zo zie je ook maar weer dat er altijd een lichtpuntje is. Zo hebben we wekenlang gepiekerd waaraan het nu lag, maar mijn gevoel zei eigenlijk altijd al de vulling. En de vulling verwijderen was de juiste keuze. Ik ben zo blij dat ik de oorzaak heb gevonden van de ellendige lange circle of pain :(

Nu ben ik dus begonnen met ontgiften en dat gaat gelukkig goed!! Na het trekken van de vulling is mijn eczeem langzaam aan het verdwijnen. Het gaat met ups en downs, maar het is echt veel beter geworden. Mijn arts, waar ik gisteren was, was heel lief en heeft me goed advies gegeven. Het wordt weer een tijd van ontgiften, net zoals bij de vorige vulling. Dit gaat een aantal maanden duren, maar dat maakt mij niet uit, beter dan die ellendige jeuk en pijn. Ik weet nu wel dat er altijd hoop is, en hoe donker de situatie ook lijkt, er komen vanzelf altijd weer oplossingen.

Ook al ben ik best positief. Het is telkens iets anders: a never ending story. Gisteren heb ik te horen gekregen dat ik een parasiet heb, maar ik kan nu niet behandeld worden, omdat ik nog teveel eczeem heb en eerst moet ontgiften. En het is ook echt a never ending story. In februari neem ik er een arts bij voor een alternatieve behandeling. Ik ben heel benieuwd wat hier weer allemaal uit gaat komen. Maar 1 ding gaat mij nooit meer gebeuren, ik laat nooit meer een vulling zetten. Daar heb ik nu wel van geleerd.

Kortom: ik heb weer kracht om door te strijden!! En dat ga ik doen ook. 2015 wordt een goed jaar :)

                                                      Zo ging het hier ook de afgelopen weken.

~Don't know which way to turn to, to keep afloat
I'm traveling on a drowning boat

Got to, keep up keep up keep up the good fight
Keep up keep up keep up never lose sight~

Terug bij af

Ik lig weer in bed. De dagen waarin ik me beter voelde zijn weer voorbij. Ik lig weer ziek in bed en voel me Lyme. Dat betekent je doodmoe voelen, grieperig, verkouden, wat koorts, eczeem en hoofdpijn. Gedachten razen door mijn hoofd. Ben ik weer terug bij af :( ?

Ik wilde net weer een beetje mijn leven oppakken. Misschien wat vrijwilligerswerk of weer wat gaan zingen en optreden. Dat is nu weer van de baan. Cancel alles wat gepland stond!

En laat ik eerlijk zijn: het ging best lekker met me. Ook al was ik af en toe moe, ik heb deze zomer echt wat fijne dingen kunnen doen. Na heel lang uitstellen ben ik maar weer eens naar de arts gegaan. Het werd ook weer tijd voor onderzoeken en eigenlijk ging met de dag ook mijn gezondheid weer wat achteruit. Alles werd ik weer wat zwaarder, het lukte me weer minder om dingen te doen en te ondernemen. De allergie werd weer geprikt en daar kwam de ziekmakende score uit van 1000! Deze is bij normale mensen onder de 100. Een score van 1000 is belachelijk hoog en dus echt een allergie is constant ziekmakend is. Ik deed het naar omstandigheden dus eigenlijk nog goed, over hoe ik me voelde dan. Toch moest er uitgezocht worden waar dat toch vandaan kwam. Het antwoord zit hem onder andere nog steeds in de vulling. De vulling heeft toch sporen achtergelaten en schijnbaar zitten die nog steeds in mijn systeem. Ik ben dus nog steeds vergiftigd met de stof. Het enige wat we eraan kunnen doen is met medicijnen ontgiften. Ik sta daar niet zo om te springen, want daar wordt je ook weer zieker van. Mja, je hebt eigenlijk geen keus, dus ik doe het maar.

Dat heb ik dus weer geweten... Al snel na het nemen van de eerste dosis werd ik zieker en zieker. Ik typ dit bericht in bed rond 11:30. Ik denk dat dit al genoeg zegt: ik voel me erg ziek. En nu moet ik dit 3 maanden gaan vol houden? Ik wil en kan het niet accepteren, weer terug te vallen. Ik weet het: het hoort erbij, maar ik kan nu niet al niet meer! Ik moet met die tabletten ophogen tot VIER tabletten. Ik heb er pas 2 en kan nu al niks meer.....

Dan komt weer de vraag: wat moet ik nu doen? Ik mag van de arts omlaag gaan met de dosering, dus 1 van 4, maar het kan dat ik dan net weer niet genoeg ontgift... Zucht.

Ik vergeet bijna helemaal te vertellen dat ik ook weer Lyme heb. Of anders gezegd: de Lyme is weer actief. Olé!

Altijd als ik een terugval krijg, denk en voel ik dat ik er nooit meer uit zou of kan komen. Zo voelt het echt als je ziek bent. En eigenlijk ben ik pas 2 weken geleden echt terug gevallen, dus dat is nog vrij kort. Maar ik heb er nu alweer genoeg van... Nu ga ik weer elke dag duimen dat het beter mag gaan.

~You woke up in a storm
Lashes of rain 
and thundering skies~

Jij bent altijd vrolijk he sjat...

Het is maandagmiddag en ik zit buiten. De oude mevrouw die altijd langs loopt spreekt me zoals altijd aan. 'Jij bent altijd vrolijk he sjat'. Ik zeg: 'ja'. Snel richt ik mijn blik op de grond. 'Of lijkt dat maar zo', zegt ze opeens op een iets wat andere toon. Het enige dat ik kan denken is: Shit, ze heeft me door... Binnen begin ik te denken aan de pijn en hoe ik die probeer te vermijden door mijn happy face op te zetten.

Een vervroegde blog. Deze blog gaat over het artikel dat de Telegraaf zaterdag publiceerde op de voorpagina: Zorgen over zelfdoding Lymepatiënt. In deze blog mijn reactie op dit artikel met mijn eigen ervaring.

Als eerst wil ik zeggen dat ik voordat ik ziek was anders ben dan ik nu ben en ben geworden door de ziekte. In het artikel staat dat mensen tot zelfdoding kwamen door de medische uitzichtloze situatie. Is het dan echt zo uitzichtloos? Helaas moet ik deze vraag met JA beantwoorden. De reguliere molen waar je in terecht komt is ongelooflijk. Als de huisarts je al door wilt sturen, ben je vaak maanden kwijt per specialist om uiteindelijk te horen dat er bijvoorbeeld niks mis is met je hart, niks mis is met je bloedwaardes. Daarbij willen artsen vaak het gevolg oplossen, door massaal pillen/zalven voor te schrijven. Chemische rotzooi ben ik het gaan noemen. Het advies van de artsen helpt niet of tijdelijk en zo ga je maar weer terug naar de huisarts. Ik heb dit traject meerdere malen doorlopen. Bij mij was het nog echt zichtbaar, door mijn eczeem, dat er iets niet klopte, maar bij veel mensen is dit niet het geval. Ze lijken voor de artsen gezond en worden dus ook gezond verklaard. Dus dan moet het wel psychisch zijn...

Mij is ook heel vaak gezegd dat het psychisch was. Burn-out, angststoornissen werd er gezegd. En inderdaad, na meer dan 8 maanden ziek zijn, zelfs soms niet kunnen lopen, had ik een angststoornis en durfde ik de straat niet meer op. Doordat ik alles kwijt raakte en niks meer kon, werd ik depressief. De onzekerheid van, wat is er aan de hand met mij, maakte alles compleet. Ik was een emotioneel wrak. Het erge aan deze zaak is dat je totaal in de verkeerde hoek aan het zoeken bent en de ziekte van Lyme de kans heeft zich verder te verspreiden. Ik ben hierdoor veel tijd verloren.

Laat ik uitleggen hoe ik me voel door de ziekte. Sinds ik de ziekte heb (sinds 2005), voel ik me zwak, doodmoe (maar echt zo'n moeheid die ongekend is...), futloos, heb last gehad van totale black-outs, ernstige eczeem, duizeligheid, vergeetachtigheid, verwardheid. Inderdaad een scala aan klachten waarvan je zou kunnen denken dat het psychisch is. Doordat je je zo voelt, door de misdiagnoses en de vraag: wanneer word ik beter?, ga je je slechter en slechter voelen. Zo belandt je in een depressie en daar is moeilijk uit te komen.De eenzaamheid die deze ziekte met zich meebrengt is ongekend! Niemand snapt hoe het voelt om in zo'n lichaam rond te lopen.

Zeven jaar later is bij mij de diagnose gesteld. Ondertussen is de Lyme chronisch geworden. Ik merk hoe sommige artsen daarop reageren met: dat bestaat helemaal niet. Gelukkig zijn er in Nederland steeds meer alternatieve artsen die wel willen helpen. Maar die artsen worden vaak vergoedt vanuit de alternatieve zorg en moet je vaak een grootdeel zelf betalen afhankelijk van het pakket dat je hebt. Geen geld = geen behandeling. Er zijn honderden verschillende meningen over Lyme. Elke arts vindt wel iets ander ervan. De meningen over de behandeling lopen ontzetten uiteen. Wie moet je als patiënt geloven?

Het is ontzettende, eenzame strijd. Ik ben ook totaal de weg kwijt over wat nog goed is voor mijn lichaam. 40 weken lang anti-biotica gaven daarna nog altijd een positieve Lyme test. Nu wil ik weer beginnen aan andere, totaal andere, behandeling.

Snap ik dat mensen zelfmoord plegen door deze ziekte? Helaas moet ik deze vraag ook beantwoorden met JA. Je raakt alles kwijt. Je werk, je hobby's, vrienden en familie haken af, omdat ze het niet begrijpen. Volgens de huidige wetenschap is het waarschijnlijk ook zo dat het seksueel overdraagbaar is én overdraagbaar is op het kind. Hier beginnen langzaam meer en meer bewijzen voor te komen. Dus als je de droom had carriere te maken, een gezin te stichten of iets te gaan doen met je hobby: dat kun je vergeten. Klinkt hard, maar zo is het gewoon! Je lichaam zegt gewoon keihard NEE. Dus belanden Lyme patiënten thuis. De eenzaamheid tussen de vier muren is groot. Niemand die dit begrijpt. Je bent alleen... Of je nu behandeld wordt of onbehandeld bent, er komt geen einde aan de strijd. Het is een zoektocht tussen de artsen en alternatieve artsen. We schreeuwen allemaal: WIE WIL EN KAN ONS HELPEN? We willen antwoord Nederland! Diegene die nog energie hebben, strijden door. De mensen die het ondertussen niet meer aankunnen, maken er geheel begrijpelijk een eind aan.

RIP: Jeroen Link
RIP: Barbara Pronk

 ~My mind explodes; it's burning up and scaring me.
Nothing feels the same. So strong it shuts me down.
Open nerves
They're showing me the truth by force. My body's completely drained.
And primitive emotions can thrive. Goodbye control~

Ik en mijn vriend Methylmethacrylaat

De titel oogt natuurlijk grappig, maar wat was het een jaar. In april had ik erge pijn aan mijn kies boven. Er leek een heel gat te zijn ontstaan (door 40 weken anti-biotica?). Er moest een wortelkanaalbehandeling gebeuren. Nou prima, als ik al eens van die pijn af was, dan vond ik het wel goed. Behandeling ging allemaal prima. Na een paar dagen kreeg ik opeens allemaal bulten. Ik ben naar de huisartsenpost gegaan en zij dachten een allergie op de anti-biotica, dus deze lieten we weg en ik kreeg anti-hystamine mee naar huis. De bulten gingen weg, alleen na een week begon er langzaam eczeem te ontstaan. Het begon op mijn handen en breidde zich steeds verder uit tot ik helemaal onder zat. Het was geen normale eczeem, maar diepe ontstekingen die heel erg pijn deden. Ik heb dagenlang ziek op bed gelegen. Allergie op zijn top, geen energie, doodmoe. Ik leek wel een verslaafde, zo slecht zag ik eruit en zo slecht voelde ik me ook. 

Toen ben ik bij een dermatoloog terecht gekomen. Pas toen het echt niet meer ging, ben ik pas gaan bellen voor hulp, omdat ik telkens dacht dat de eczeem wel minder zou worden. De dermatoloog gaf me medicijnen en zalven, maar ook daar leek ik telkens allergisch op de reageren. Een andere arts en ik hebben nog veel getest. Voeding: daar kwam al heel wat uit dat ik kon laten. De hond waar ik gruwelijk allergisch voor was. Maar het waren allemaal dingen waar ik van te voren totaal geen last van had en nu opeens wel? Hier klopte iets niet. Alles wat ik nu at of slikte van medicijnen, werd ik opeens allergisch voor.

Pas veel later, 2 maanden geleden, heb ik een bodyscan laten doen. Je krijgt een koptelefoon op en dan komen er allemaal dingen op het scherm te staan wat er in je lichaam gebeurt en zelfs waar je allergisch voor bent. Ook ziektes kan het meten. Lyme, herpes, pfeiffer die we eerder getest hadden, kwamen erin voor, maar ook een stof: Methylmethacrylaat. Deze stof had een ernstige allergie veroorzaakt. Deze stof is veel gebruikt bij mijn wortelkanaalbehandeling en zit ook nog de wortel van mijn kies. Toen ging ik de kalender eens checken en zag ik dat ik inderdaad dat de eczeem ontstaan was vrijwel direct na de wortelkanaal behandeling. De arts en ik hebben besloten de stof apart te gaan testen.

De uitslag: het moet onder <1,0 zijn en ik heb 4,0

EN JA HOOR! Het is zover, vandaag is de uitslag binnengekomen en het is duidelijk: ik ben ernstig allergisch voor methylmethacrylaat. Morgen gaat mijn kiesje eruit, daarbij trekken ze de wortel mee en dus ook de stof. Ik kan niet wachten! Nu kan mijn lichaam EINDELIJK herstellen en dan kunnen we kijken wat de Lyme nog verder doet. Maar omdat mijn immuunsysteem nu eindelijk kan herstellen, kan ik waarschijnlijk de Lyme zelf onderdrukken. Dat zou toch fantatisch zijn?!

Het is natuurlijk verdrietig dat je onnodig ziek moet zijn van zoiets. Veel mensen komen er niet eens achter wat er aan de hand is. Ik ben heel blij dat ik heb doorgezet en verder onderzoek heb laten doen. Wat er hierna gaat gebeuren, wat betreft de rest van de ziektes is nog even een raadsel. Ik moet nu eerst herstellen, opnieuw IgG laten testen over 3 weken en dan... zien we wel weer. Stap voor stap ga ik beter worden. Het heeft alleen wat tijd nodig (gehad).

 

Grappig plaatje over Lyme en het hebben van een dieet

~Undo my sad
Undo what hurts so bad
Undo my pain
Gonna get out, through the rain
At last I know what I should do~

It's a rollercoaster

Ik ben dankbaar voor de dagen dat ik me beter heb gevoeld. Meteen ga je allemaal dingen ondernemen, plannen maken en over je grenzen heen. Dat laatste merk je altijd in de dagen dat je weer achteruit gaat. Ik maakte plannen voor maart, april, mei. Concerten, uitjes die ik nu helemaal niet meer aan kan. Pfff, en ik had me er zo erg op verheugd.

Ik ben weer in een rollercoaster beland. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Een beetje beter voelen, de volgende dag weer slecht. Stoppen met medicijnen, weer beginnen met medicijnen. Bloedprikken en weer wachten op uitslagen. Het is echt een achtbaan waar je inzit.... Dit plaatje laat perfect zien waar je aan toe bent met de ziekte van Lyme en alle andere ziektes die erbij komen kijken: Herpes, Pfeiffer en allergieën, waar ik dus ook zo'n last van heb.

En ik geef heel eerlijk toe. Ik was even klaar met mijn arts. Ze is echt een goeie arts, maar ik was er even klaar mee. Dat langzame gedoe de hele tijd! Test me gewoon op alles in plaats van elke week weer bloed af nemen. Ik snap dat de kosten weer hoog worden en zo, maar ik hou het soms bijna niet meer vol. Het is zo ontzettend moeilijk aan je arts uit te leggen dat het gewoon echt niet goed met je gaat en dat je nu echt geholpen moet worden. Maar ook pijnlijk duidelijk wordt dat zij ook alleen maar haar best doet en me echt niet 1,2,3 van mijn kwalen af kan helpen.

We zitten nu in ieder geval even helemaal geconcentreerd op die allergieën. De IgG test gaf aan dat de score 800 was, terwijl deze normaal onder de 100 moet zijn. Laten we daar nu eerst achter komen, was het plan. Dus 2 weken moest ik stoppen met alle medicatie. Dat was een hel! Twee weken later, deze week, heb ik op 1 dag twee keer moeten bloedprikken. Nooit meer! Er is een speekseltest ingeleverd wat betreft de vulling in mijn mond, en er is weer IgG geprikt én medicatie wordt nogmaals goed getest en er wordt gekeken of ik er tegen kan.

De uitslag van het bloed voor Lyme was negatief! Dat is op zich mooi nieuws, maar die uitslag gaat bij mij van positief naar negatief en weer terug. Dus wat heeft testen dan nog voor zin? Ik denk dat het ook de laatste keer is dat ik heb laten testen. In Nederland schrijven ze toch alleen maar korte anti-biotica kuren voor, waar ik toch niks aan heb. Daarbij wil ik geen anti-biotica meer. Het heeft namelijk bij mij heel veel kapot gemaakt. De uitslagen van Pfeiffer en Herpes waren wel positief. Maar we komen wel ergens, want de uitslagen van mijn immuunsysteem waren ook aan de betere kant. Nu die allergie nog!

Ondertussen heb ik voor mezelf wel een plan gemaakt. Ik hoop dat er uit de allergietesten iets komt. Dat moet haast wel, hoe komt die score anders zo hoog. Mochten we die allergie weg kunnen halen, dan zijn we al een heel eind! De rest van de klachten wil ik eigenlijk gaan aanpakken met bioresonantie. Ik merk dat ik veel beter reageer op alternatieve geneeswijzen dan op chemische middelen. Ik weet nog niet wanneer ik hieraan ga beginnen, maar wat ik wel weet is dat ik nog lang niet uitgedokterd ben de komende maanden, maar ik kan het echt wel steeds beter aan allemaal! Een terugval komt hoe dan ook altijd hard aan en dan heb ik dagen dat ik me heel verdrietig voel, maar er is hoop. We zitten op het goeie spoor, dat voel ik!

~The colours that I have created
Are suddenly flying away~

Ik voel me eindelijk weer een beetje mens + GOED NIEUWS!

Eindelijk weer eens een keer GOED nieuws op mijn blog. De afgelopen maanden waren echt heel zwaar. Mijn eczeem bleef maar terug komen. Vooral in mijn gezicht was de eczeem erg pijnlijk! Ik voelde me hele dagen allergisch: niezen, loopneuzen, eczeem. Ik leek voor alles allergisch te zijn. Zoals jullie weten heb ik mijn hond weggedaan en ik weet dat dit de juiste keuze was. Toen het niet direct beter ging met mijn eczeem, werd ik daar wel een beetje boos over. Ik was toch allergisch voor de hond? Waarom gaat het dan nu niet beter? Maar ik moesten meer dingen veranderd worden. Mijn huis moet elke dag goed worden schoongemaakt om huisstofmijt geen kans te geven. Ook kreeg ik een nieuw dieet en daar hou ik me zo goed mogelijk aan. Het is niet leuk, maar ik merk echt verschil!

Mja, toch.... ging mijn eczeem niet weg. Ik ging naar een alternatief therapeut, maar daar wilde ik naartoe, omdat ik met iemand wilde praten over leven met de jeuk en de pijn. Ik had het gevoel dat ik me niet echt goed kon uiten. Ook psychisch trok ik het steeds minder goed, omdat ik telkens naar bed ging met pijn en er ook weer mee wakker werd. Ik was zo zat niezend en jeukend wakker te worden. En dan had ik WEER alles opengekrabt en begon het proces weer opnieuw. Ik stelde voor aan mijn therapeut om weer eens Schussler zouten uit te meten. Dat vond ze prima en mijn arts vond het ook prima. Meer hierover op mijn andere blog: http://experimentschussler.blogspot.nl/ Je kunt hier meer lezen over hoe ik ze heb laten uitmeten enzovoort.

En je gelooft het niet, ik kon het zelf in ieder geval niet geloven: mijn eczeem trok weg. Meteen op dag 2 was mijn eczeem duidelijk minder. De jeuk verdween en ik had bijna geen niesbuien meer. Ook de rest van allergie nam de volgende dagen af. Nog steeds was ik super sceptisch en dacht dat het op dag 4 of 5 wel terug zou komen. Maar nee: ik kan met trots zeggen dat mijn eczeem nu al bijna 2 weken weg is!! Ook de rest van mijn klachten zijn een stuk minder. Ik ben minder moe, ik heb weer wat energie, ik voel me eindelijk weer een beetje mens en levend.

GOED NIEUWS! Vandaag ben ik bij mijn arts geweest en zij heeft me getest via kineosiologie. Op dit moment heb ik GEEN actieve Lyme of een co-infectie. Geen pfeiffer en geen herpes. Natuurlijk is dit slechts een moment opname, maar het betekent wel dat mijn immuunsysteem de goede richting op gaat en de Lyme en andere ziekten ZELF kan onderdrukken. Dat is mega goed nieuws!

Natuurlijk moet de tijd het gaan uitwijzen hoe lang dit alles zal voortduren. Ik heb namelijk eerder goede periodes gehad en daarna viel ik weer terug en dat komt altijd keihard aan. We gaan het zien...

Maar voor nu: VOEL IK ME GOED! Wat heerlijk om te zeggen!

The better days: ze bestaan :)

~I'm gonna run to the edge of the world
run to the edge of the world.
Feel that I'm gonna get home if I try~